هدف: با توجه به رقابتی شدن بازارها، تغییرات محیطی و جلب اعتماد مشتریان، سازمان ها به این موضوع مهم پی برده اند که جلب اعتماد مشتریان از قبل اهمیت بیشتری یافته است. از طرف دیگر، بیمه هم از لحاظ کیفیت کاری و هم از لحاظ تعداد شرکت ها، یکی از صنعت های رو به رشد بوده است. در این پژوهش تلاش شده است تا هم زمان تاثیر تیپ شخصیتی مشتریان و فروشنده بر اعتماد به فروشنده، رابطه بین تیپ ها و تاثیرگذاری آنها بر یکدیگر بررسی شود و از طریق ارایه الگوی جامع در این زمینه، شکاف نظری این مبحث پوشش داده شود. روش: این پژوهش کاربردی با رویکرد توصیفی پیمایشی اجرا شده است. پایایی پرسش نامه از طریق آلفای کرونباخ و شاخص CR و روایی آن با استفاده از روش های روایی محتوا، هم گرا و واگرا تایید شد. داده ها به کمک نرم افزارهای اسمارت پی ال اس و تحلیل خطی سلسله مراتبی تحلیل شده اند. یافته ها: بر اساس تحلیل داده ها، تیپ شخصیتی مشتریان بر اعتماد به فروشنده تاثیر دارد. همچنین تاثیر تعدیل کننده تیپ شخصیتی فروشنده در سطح سازمان، بر رابطه تیپ شخصیتی مشتریان بر اعتماد به فروشنده در سطح فردی معنادار بود. به علاوه، اثر متغیر میانجی تیپ شخصیتی فروشنده با استفاده از آزمون سوبل و شدت آن با ضریب وی ای اف سنجیده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، در بین تیپ های شخصیتی مشتری و فروشنده، تیپ فروشنده تاثیرگذاری بیشتری داشته است. از سوی دیگر، در بین ابعاد تیپ های شخصیتی فروشنده و مشتری، کلیه ابعاد دارای تاثیر معنادار بودند؛ اما در بین ابعاد تیپ های شخصیتی مشتری، باوجدان بودن و سپس گشودگی و در بین ابعاد تیپ شخصیتی فروشنده، ثبات درک شده، از ابعاد دیگر تاثیرگذاری بیشتری داشت. در نهایت، تیپ شخصیتی فروشنده، به عنوان میانجی رابطه تیپ شخصیتی مشتری و اعتماد به فروشنده تایید شد.